W tym roku
pracy synodalnej rozważamy i kontemplujemy tajemnicę
Kościoła. W ubiegłym miesiącu patrzyliśmy na Kościół
jako na miejsce kształtowania i przekazu wiary. W
tym miesiącu czynimy kolejny krok. Rozważamy Kościół
jako miejsce celebrowania Tajemnicy Paschalnej
Jezusa Chrystusa, która staje się naszym udziałem.
Dzieje się to przede wszystkim przez słuchanie słowa
i przez sakramenty – przez sprawowanie liturgii i
życie jej duchem.
Kiedy
celebrujemy liturgię, wówczas Bóg, przez sprawowane
znaki, działa w każdym uczestniku zgromadzenia.
Dokonuje się przedziwna wymiana między działaniem
Boga i sytuacją człowieka. Dzieje się to także
podczas Celebracji Słowa Bożego. Potrzeba naszej
gotowości słuchania i otwartości na to, by Pan Bóg
dokonywał w nas swojego dzieła.
Zgromadzenie
jako ludzie zwołani przez słowo Boga stajemy w
gotowości przeżycia Celebracji Słowa Bożego jako
liturgii, czyli działania Pana Boga na nas, by
dokonała się w nas przemiana, w której Bóg czyni nas
na swoje podobieństwo oraz uzdalnia do jedności i
komunii. Przeżywamy każdą liturgię jako celebrowanie
wielkich dzieł Boga.
)
)
)
)
)
)
